Witamina K

W tej grupie związków wyróżniamy witaminę K1 (filochinon, fitomenadion) oraz  K2 (menachinon-6, fornochinon) w postaci MK-4 (mniej trwała) lub MK-7 (bardziej trwała, zawarta w sfermentowanej soi). 

Zarówno witamina K1, jaki i K2 jest rozpuszczalna w tłuszczach i wytwarzana w jelicie grubym, jednak jej dzienne zapotrzebowanie trzeba uzupełniać w codziennej diecie.

Witamina K1 odpowiada za prawidłową krzepliwość krwi poprzez syntetyzowanie protrąbiny. Zapobiega hemofilii, działa krwiotwórczo, przeciwbakteryjnie, przeciw grzybiczo. Zmniejsz nadmierne krwawienia miesięczne, powoduje zatrzymanie różnego rodzaju krwawień. Zapobiega krwotokom zewnętrznym i wewnętrznym. Może przekształcić się w witaminę K2 w jelicie grubym.

Jej niedobór powoduje:

·       słabą krzepliwość krwi, łatwość powstawania krwotoków zewnętrznych i wewnętrznych (często z nosa)

·       problemy z gojeniem się ran, zbyt obfite miesiączki

Witamina K2 opowiada za gospodarkę wapniową w organizmie (ukierunkowuje wapń do kości i zębów), zapobiega zwapnieniu tętnic, osteoporozie. Jest aktywatorem białek w organizmie m.in. GMP oraz osteokalcyny, m.in. która reguluje proces produkcji testosteronu, a także uwrażliwia komórki na działanie insuliny.

Jej niedobór powoduje:

·       trudności z mineralizacją, osteoporozę, próchnicę zębów

·       zwiększone ryzyko zachorowalności na nowotwory i cukrzycę

·       przedwczesne starzenie się organizmu, astmę, stwardnienie rozsiane i inne

Witamina K znajduje się w:

·       szpinaku, sałacie, brukselce, brokułach, maśle, jajkach

·       rzepie, kapuście, lucernie, morszczynie, awokado

·       brzoskwiniach, ziemniakach, tranie, oleju szafranowym

·       truskawkach, bananach, gruszkach, grochu, rzeżusze

·       ogórkach, owsie, otrębach, zielonej herbacie, kawie