Skrzyp polny - Equisetum arvense

Roślina wieloletnia z rodziny skrzypowatych. Surowcem zielarskim jest ziele zbierane w maju. 

Ziele zawiera:

•  flawonoidy - wzmacniające naczynia krwionośne, pomocne przy niedokrwieniach żylnych (żylakach); fenolokwasy
• saponiny - działają lekko moczopędnie i wspomagają wydzielanie śluzu
• karotenoidy - pochodne witaminy A
• sole mineralne: Ca, K, Mg, Fe, Mn, Al; witaminę C
• kwasy organiczne, głównie kwas krzemowy - działanie umacniające na tkankę, tamujące na krew i wzmacniające system odpornościowy

 Grecki lekarz Dioskurydes chwalił ściągające, moczopędne i tamujące krew właściwości lecznicze skrzypu. Ksiądz Kneipp wykorzystywał to ziele przy: krwawieniach, wymiotach krwią, dolegliwościach pęcherza moczowego i nerek, pisku i kamicy nerkowej, gnijących ranach, rakowatych wrzodach, próchnicy kości, chorobach płuc - szczególnie w leczeniu gruźlicy. 

Krzem zawarty w skrzypie polnym wspomaga wchłanianie i przyswajanie wapnia. Jest to ważne, gdyż nie może być przez organizm bezpośrednio wchłonięte. Ów krzem pomaga także, kiedy na paznokciach pojawiają się białe plamki, które przypuszczalnie są oznaką niedoboru wapnia w organizmie. Najnowsze badania wykazują również, że napary ze skrzypu wspomagają leczenie miażdżycy. 

Skrzyp polny należy zbierać od maja do przesilenia letniego. W tym okresie kwas krzemowy zwarty w roślinie jest najlepiej rozpuszczalny i przyswajalny dla organizmu.

Na szklankę napoju należy wziąć czubatą łyżkę świeżego lub suszonego ziela i zalać na noc zimną wodą. Po maceracji gotować przez 5 minut, przestudzić, przecedzić i wypić. 

Wywarem z skrzypu można również spryskiwać pomidory, róże, czy jagody przy zgniliźnie brunatnej, łodyg, grzybiczej pleśni. Żeby wzmocnić jego działanie należy dodać w takiej samej części napar z rumianku i pokrzywy. 

Napary ze skrzypu polnego stosuje się przy:

• stanach zapalnych, kamicy dróg moczowych, obrzękach, reumatyzmie, artretyzmie, wzmacniająco na tkankę łączną;
• krwawieniach z płuc (gruźlica),macicy, dróg moczowych, żołądka i jelit (choroba wrzodowa - działanie ściągające), zapaleniu oskrzeli, głodzie nikotynowym, cukrzycy,  schorzeniach wątroby;
• zanikach pamięci z powodu zwapnienia, miażdżycy, puchliny, zaburzeniach przemiany materii, pękaniu naczyń krwionośnych;
• chorobach skóry, łuszczycy, wypadaniu włosów, łamliwości paznokci; 
• zapaleniu kaletki maziowej, kostnej, guzach, gnijących ranach, liszajach (mokre kompresy);
• potliwości stóp, zapaleni wału paznokcia, grzybicy stóp (kąpiele stóp);
• choroby i infekcje organów moczowych, upławy, wegetatywna dystonia małej miednicy, depresjach, które wywodzą się z zaburzeń funkcjonowania nerek, hemoroidach, owrzodzeniach, złamaniach kości, uszkodzeniach dysku, chorobach reumatycznych i skóry (kąpiel i nasiadówki)

Przy dłuższym stosowaniu skrzypu należy dodatkowo zażywać witaminy z grupy B. Świeżo wyciśnięty sok z ziela tamuje krwawienie. Popiół  ze spalonej rośliny (1/4 do 1/2 grama) stosuje  się przy nadkwasocie i rozstroju żołądka.